Masakit Pala..

Hay naku.
parang feeling ko, na "broken hearted" ako ng hindi ko namamalayan.
(tama ba grammar ko?)


masakit pala. at nakakaloka.
buti nalang napigilan ko, kundi tuluyan na kong nahulog sa isang taong isang beses ko palang nakakasama. love at first encounter kumbaga.
ang tanga ko talaga.

napakakumplekado diba?
ganon pala ang pag ibig no..
parang ayaw ko na tuloy mainlove..

echos lang.
heheheheheee..
pero masakit talaga :C

Pesteng baha yan!

I am TOTALLY DEPRESSED!

Sobra. Ikaw ba naman, bahain ang HAVAIANAS ng hindi mo nalalaman?
Well, it's a lesson learned for me. Wag iwan ang mamahaling tsinelas sa labas ng bahay. Hmmp!


Sobrang sayang talaga :C

First Post :D

Blogging has been a part of my everyday life.

Yet, I don't write anything. Gusto ko lang magbasa. Magbasa ng mga kwento ng mga taong gustong magbahagi ng kwneto nila. Nakakaurat kasi, ang gagaling kasi nila magsulat, imbes na mainspire ako, naiinggit ako. Hindi ako ganun kagaling sumulat katulad nila. But one quote really changed my perspective in this situation:

"Always be the FIRST RATE of your self, not the SECOND RATE of others"

Tama nga naman. I should not do the things that Im not capable of, instead, I must improved the things that I can do better and ....best. I would write kung ano lang ang kaya ko, kung hanggang saan ang kakayahan ko.

Wala naman akong pakialam kahit ako lang ang nagbabasa ng blog ko, the most important fact is, I can express the emotions that I can't really tell anyone. This will be my medium para ilabas lahat ng sama ng loob ko, tuwa, at kahit ano pa mang naranasan ko sa buhay ko, considering na hindi ako normal {talking about gender issues} sa ibang tao.

im happy that i'll be blogging. Not just reading others blog.
Sana ma maintain ko to. AJA.